WEEK 5 - Reisverslag uit Golokuati, Ghana van Manon Lochten - WaarBenJij.nu WEEK 5 - Reisverslag uit Golokuati, Ghana van Manon Lochten - WaarBenJij.nu

WEEK 5

Blijf op de hoogte en volg Manon

21 Oktober 2019 | Ghana, Golokuati

Zondag kregen we te horen dat onze buurvrouw ‘s ochtends was bevallen!! Gelukkig hadden wij maandag stage en we zijn dus ook gelijk gaan kijken, wat een knappe baby! Toen ik vroeg hoe hij heette moest ze lachen, baby’s krijgen hier pas na 8 dagen een naam zodat de moeder ze een naam kan geven die bij ze past.

Deze week stonden we op de neonatologie afdeling. We hebben vooral met veel baby’s geknuffeld! De verpleegkundige hier betrokken ons er wel bij dus dat was echt fijn!


Dinsdag kregen we weer heel veel informatie, super interresant maar soms best lastig te volgen in het Engels. Ook deze dag hebben we weer veel met baby’s geknuffeld! Ik ben echt een beetje verliefd op alle baby’s hier..

‘S avonds heb ik met Sanne en Romy een rondje gelopen door het dorp. We liepen langs de binnenpadjes en kwamen zo bij de armere stukken van het dorp, best heftig om dit te zien. Dan zie je dat waar wij zitten toch weer best luxe is vergeleken dit... Uiteindelijk kwamen we uit bij een voetbalveld waar een aantal jongens aan het voetballen waren! We hebben even gekeken, jammer genoeg hadden we niet de beste schoenen en kleren hiervoor aan dus konden we niet meedoen... Op zondag spelen ze altijd een wedstrijd dus daar willen we nog een keer gaan kijken!


Woensdag ben ik alleen naar het ziekenhuis gegaan. Ik heb wat kleine dingen gedaan zoals bloedsuiker prikken en vitale functies meten. Niet super spannend maar wel leuk om te doen! Ook wilde hier een mannelijke verpleegkundige wel met mij mee naar Nederland.. Ik denk dat ik dat aanbod maar even oversla.. Ook vandaag weer heerlijk met baby’s !geknuffeld, dit verveelt nooit denk ik..

Volgende week staan we op de Eye clinic, super benieuwd!!

‘S avonds kwamen er ineens 2 muizen langs ons. Wij 4 raakte meteen in paniek en terwijl ons stoere buurjongetje, Prince, van 14 ze kwam vangen stonden wij met z’n alle op de stoelen te gillen! We waren hem heel dankbaar..


Donderdag hebben we de laatste les gegeven van het hygiëne project. Het ging over handen wassen, eerst hebben we wat algemene dingen vertelt en daarna met een licht gegekeken hoeveel bacteriën er nou op je handen zitten. Het viel ons op dat de kinderen eigenlijk best goed hun handen wassen alleen is er geen zeep op de scholen.. Volgende week beginnen we in 2 andere klassen met het project!

‘S avonds hadden we met een dokter afgesproken van het ziekenhuis. We zijn wat met hem en een vriend van hem gaan drinken bij een hotel. We zaten bij het zwembad en we konden het dus ook niet laten om even te zwemmen.. We hadden alleen geen bikini bij dus zijn er met kleren in gesprongen. Scheelt wel weer was...


Vrijdag gingen we naar Ho om ons visum te verlengen. Eerst moesten we in het ziekenhuis een brief ophalen. Alles gaat hier op het gemak dus hebben we een uur gewacht op die brief.. Daarna bracht iemand ons naar Ho, met z’n vieren op de achterbank.. Ook bij de ambassade duurde het best lang maar uiteindelijk is het gelukt en kunnen we volgende week ons paspoort weer ophalen! We hebben wat gegeten in Ho en rond kwart voor 7 waren we terug thuis.


Zaterdag zijn we ‘s ochtends naar de kerk gegaan waar Lydia ook altijd heen gaat. Het is een protestantse kerk maar je kan het meer een soort afdak noemen.. Er waren ongeveer tien vrouwen en 6 kinderen. Veel werd in het Ghanees vertelt maar de dominee vertaalde alles voor ons zodat we het konden begrijpen. Er werd ook veel gezongen en gedanst, dat was erg leuk om te zien! We hebben nog meegedanst maar toen Lydia vroeg of wij een Gospel liedje wilde zingen werden we toch even stil. Wij gaan alle drie niet naar de kerk dus wisten ook geen liedjes.. Lydia moest hier nogal om lachen en zei dat we de kinderen voor ons moesten laten zingen. Een beetje ongemakkelijk liepen we naar voor en vroegen de kinderen mee. Het was super lief om de kinderen te zien zingen!

‘S middags zijn we naar Hohoe geweest voor boodschappen en om te eten. Onze zaterdag avond eindigde al vroeg, rond half tien lagen we op bed...


Zondag nam Peter ons een dagje mee uit. Hij woont ook in Golokuati en dat doet hij blijkbaar met alle studenten, super lief! We zijn gaan zwemmen bij Kikis en hebben daar ook gegeten. Daarna liet hij ons zien waar hij werkt. Een privéschool voor vrouwen die juffrouw willen worden, zij wonen hier ook. Dit zag er allemaal heel mooi uit! Daarna hebben we nog ergens wat gedronken bij een café. Rond zeven uur waren we weer thuis!


Groetjess

  • 22 Oktober 2019 - 14:43

    André Pemen:

    Beste Manon, sinds jij naar Ghana bent vertrokken volg ik via deze site jouw belevenissen op de voet. Ik sta er allereerst van versteld dat je jezelf zo snel hebt aangepast aan die totaal andere wereld. Ik herinner me nog dat jij destijds koos voor Mencia Sandrode omdat dat daar een reis georganiseerd werd naar Gambia en die reis heb je ook gemaakt. En waarschijnlijk is daar jouw liefde voor het Afrikaanse continent ontstaan. Je hebt vanaf toen steeds gezegd dat je daar ooit terug naar toe zou gaan om een soort ontwikkelingswerk te gaan doen. En nu is het zover. Ik kan daar alleen maar ontzaglijk veel bewondering voor hebben. Zelf heb ik vroeger dezelfde ambities gehad om ooit ergens in de wereld dergelijk werk te gaan doen maar de omstandigheden waren toen wel totaal anders. Dus is het er maar gedeeltelijk van gekomen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet zo veel weet van Ghana. Ik ken de hoofdstad Accra ergens in het zuiden aan de kust maar ik heb geen idee hoever jij daar vandaan zit. Maar misschien kun jij wat meer informatie over het land geven. Ik meen te weten dat de meerderheid van de bevolking christen is maar dat er ook vrij veel moslims zijn. Ik zie dat mijn toegestane ruimte bijna vol is. Dus een volgende keer meer Manon. Jouw pa en ma zijn hun reis al uitgebreid aan het voorbereiden en hoewel jouw pa René aanvankelijk wat sceptisch tegenover dit avontuur stond begint hij steeds enthousiaster te worden. Misschien dat hij in de toekomst wel vloerbedekking gaat leggen in Ghana. Wie weet. Voorlopig wens ik jou weer het allerbeste toe. Veel succes en natuurlijk ook plezier in het verre Afrika en we wachten vol ongeduld op je volgende verslag. Groet uit Rijsbergen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manon

Actief sinds 30 Juli 2019
Verslag gelezen: 391
Totaal aantal bezoekers 3569

Voorgaande reizen:

16 September 2019 - 28 December 2019

Stage in Ghana

Landen bezocht: