WEEK 2 - Reisverslag uit Golokuati, Ghana van Manon Lochten - WaarBenJij.nu WEEK 2 - Reisverslag uit Golokuati, Ghana van Manon Lochten - WaarBenJij.nu

WEEK 2

Blijf op de hoogte en volg Manon

29 September 2019 | Ghana, Golokuati

Er is weer zoveeeel gebeurd in een week!! Maandag waren we onverwachts nog een dag vrij omdat het een feestdag was. We zijn toen bij KiKi’s gaan zwemmen. Ik vond het best lastig dat iedereen meteen van alles van je wilt en alles willen weten maar ik kwam er al snel achter dat ze dit doen zodat je je op je gemak voelt en het naar je zin hebt!! Eigenlijk iets super moois en er kunnen daardoor veel leuke gesprekken ontstaan!

Dinsdag had ik dan eindelijk mijn eerste stage dag in het ziekenhuis. Ik stond deze week op de male surgery ward, hier lagen ongeveer 18 mannen die net waren geopereerd. Privacy was er niet en het was heel oud en vies... ik vond het best heftig om sommige dingen te zien, gips gebruiken ze hier niet, daarvoor gebruiken ze karton en verband. Er lag iemand die niet naar de emergency ward kon omdat er geen plek is en als de patiënt zijn medicijnen niet kan betalen krijgt hij niks. Ik heb met de verleegkundige en artsen veel gesprekken gehad en je leert hier echt super veel van! 

Woensdag ging ik alleen naar het ziekenhuis, best spannend! Maar eigenlijk ging het super goed, ik heb geholpen met medicatie toedienen en bloedprikken. Ook vertelde de arts weer van alles over de patiënten. Om half twee was de dag weer voorbij en ‘s middags heb ik lekker niks gedaan, het leven hier is heel relaxt!!

Donderdag gingen we voor het eerst naar de scholen om voorlichting te geven over hygiëne. Dit was super leuk maar ook lastig omdat de kinderen werden beinvloed door de juf en zeiden dat ze alles al wisten. Toen we vroegen of iemand nog vragen had aan het eind kregen we de vraag wat hygiëne nou eigenlijk is...

Vrijdag zijn we naar Ada vertrokken om hier een weekendje te verblijven. Ghanagangers heeft ook hier een huis voor studenten dus we mochten daar gratis overnachten. Vergeleken ons huis was het super luxe. We hebben hier een warme douche, een grote keuken en zelfs een bad!! Toen we aankwamen hebben we met Percy wat gegeten en ‘s avonds hadden we een heeeeel gezellig huisfeestje

Zaterdag was iedereen een beetje brak dus hebben we niet te veel gedaan. Lekker naar het strand en daarna wat gegeten. ‘S avonds zijn we naar een soort kampvuur gegaan met muziek. Dat is hier het uitgaan en het was erg gezellig. Ik leer hier zelfs nog dansen

Zondag zijn we weer terug richting Golokuati gegaan rond half vier. Het is een lange rit van vier uur en om zes uur word het al donker. In het donker hier in de auto zitten is niet fijn. Iedereen loopt en rijd op de weg zonder licht en overal zitten kuilen in de weg..

Het was weer een super leuke week die voorbij is gevlogen. Ik heb zelfs al een Afrikaanse naam: Maloekoe. Want ja Manon vinden ze hier toch best lastig..

Tot volgende week!X

  • 29 September 2019 - 22:05

    Anita Dijkers:

    Wat een ervaringen Manon!! En wat een belevenis.
    En wat knap dat je toch zomaar in het ziekenhuis gaat werken en dan moet omgaan met
    de tekorten. Heel veel lieve groetjes van mij vanuit een regenachtig en stormachtig Breda.

  • 30 September 2019 - 07:24

    Jozé Lochten:

    Hoi nichtje, leuk te horen dat je het fijn hebt en zoveel leert.
    Ik kijk weer uit naar je volgende verslag.
    Groetjes ook van ome Ad

  • 01 Oktober 2019 - 18:10

    Vera V/d Pas:

    hoi Manon.
    ik heb je verslag weer gelezen, nou het was weer een erg mooi verslag hoor,
    het was vast erg spannend zo de eerste keer in het ziekenhuis,
    nou verders zag de week er ook weer erg gezellig uit,
    nou Manon, nog een hele mooie tijd toegewenst,
    en ik kijk weer uit naar je volgende verslag.

    heel veel groetjes van
    Wim en Vera v/d Pas

  • 01 Oktober 2019 - 21:45

    Yvette Vreugde:

    Hallo Maloekoe,
    Wat een leuke nieuwe naam. Wat maak jij veel mee! Wat een nieuwe indrukken allemaal. Heel heftig de verhalen van het ziekenhuis, kan je hier toch niet voorstellen dat er geen gips is maar met karton en verband. De mensen zullen denk ik dan ook meer pijn ervaren dan hier in het luxe Europa. Fijn dat de artsen en verpleegsters je veel bijpraten over de patiënten en de procedures, dan ben je snel betrokken bij alles. Je leert zelfs dansen geef je aan. Herkennen we je straks nog?

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Manon

Actief sinds 30 Juli 2019
Verslag gelezen: 410
Totaal aantal bezoekers 3584

Voorgaande reizen:

16 September 2019 - 28 December 2019

Stage in Ghana

Landen bezocht: