WEEK 3

Maandag was het weer tijd voor stage, deze week stond ik op de OK! Super spannend. Helaas was het de afgelopen weken druk geweest dus vonden ze het tijd voor rust. Alleen spoedgevallen zouden deze week geopereerd worden. Maandag kwam er helaas geen spoedgeval alleen iemand met een trombose been. Deze dag hebben we dus eigenlijk niks gedaan.

Dinsdag was er gelukkig iets meer te doen. Een babytje van vijf weken oud werd besneden, dit doen ze hier bij alle jongetjes. Hierbij mochten wij kijken en het was best interresant om te zien. Toen we een paar uur later op de OK stonden voor een operatie werd dat zelfde babytje binnengebracht zonder hartslag. Ze hebben geprobeerd het babytje te reanimeren maar helaas was het te laat. Ik was zef best van slag van wat ik nu zag en zat er best mee. Gelukkig kon ik het er hier over hebben met de andere meiden en kon ik mezelf er een beetje overheen zetten...

Woensdag had ik eerlijk gezegd niet zoveel zin in stage omdat ik alleen was en bang was dat er weer niks te doen was. Toen ik er eenmaal was stuurde ze me naar de Maternity ward want daar was wel iets gepland. Hier was ik echt super blij mee want naar deze afdeling keek ik het meeste uit. Ik heb twee keizersnedes mogen zien en het was echt heel bijzonder!!!

Donderdag hebben we weer een les gegeven op de basisscholen, dit keer over tanden poetsen. Toen we vier kinderen naar voren haalde om te laten zien hoe ze hun tanden poetsten lag iedereen in een deuk. Het was super gezellig en erg grappig om te zien. ‘S middags zijn we naar Hohoe te gaan voor boodschappen en om hier te pinnen. Dat kan namelijk niet in Golokuati. ‘S avonds kwam Lydia gezelit spelletjes doen en hebben we nog wat gekletst.

Vrijdag was een rustige dag. Eerst gewassen, daar ben je al snel een uur mee bezig. ‘S middags gingen we naar een weeshuis, hier wonen wezen maar ook kinderen die door hun ouders worden achtergelaten omdat zij geen tijd hebben voor hun kinderen... Meestal als wij ergens komen worden de kinderen hee enthousiast maar dat was hier niet. Ze keken een keer op en gingen verder met waar ze mee bezig waren. Er hing geen sfeer en de kinderen slapen hier met z’n 10e op een kamer. De meeste hebben alleen een matras en de toiletgebouwen waren ook vies. Het weeshuis word gerund door een vrouw, zij doet dit samen met haar dochter en moeder. Het was een hele bijzondere vrouw met het hart op de goede plek. Ze vertelde dat de kinderen hier wonen tot hun 16e en dat de meeste daarna ook nog naar een ander huis konden. Toen we vroegen waarom ze dit deed vertelde ze dat god dit zo voor haar wilde en dat dit zijn roeping is voor haar. Het was heftig om dit zo te zien en ik kreeg meteen kippenvel toen ze dit zo vertelde. We willen nog een keer terug gaan om een spelletjes middag te organiseren!!

Zaterdag ben ik samen met Romy en Sanne de Afadjato berg op gelopen. 885 meter omhoog was toch best heftig! Ik was helemaal kapot maar heb het wel gehaald! Het uitzicht was het meer dan waard! ‘S middags wilde we gaan zwemmen maar toen we aankwamen bij het zwembad regende het super hard... Net toen we weg wilde gaan bood iemand ons een drankje aan en hij wilde we betalen voor ons als we even wilde zwemmen. Daar zeggen we geen nee tegen en we gingen daarom gewoon zwemmen in de regen!! Daarna bracht hij ons thuis en wachtten op ons zodat we daarna nog naar een feestje konden. ‘S avonds hebben we gezellig wat gedronken met z’n alle en zijn we rond elf uur naar huis gegaan.

Zondag hebben we eigenlijk niks gedaan. Kleren gewassen en gerelaxt. Morgen staan we weer op de Maternity ward in het ziekenhuis, super veel zin in!!!

Tot volgende week!!